REHABILITACJA I FIZJOTERAPIA ORTOPEDYCZNA POZNAŃ

Rehabilitacja Ortopedyczna metodą Cyriax, której twórcą jest lekarz Dr J.H. Cyriax, opiera się na dwóch głównych elementach:

1) Najważniejsze to postawienie precyzyjnej diagnozy. Osiągniemy to jedynie po przeprowadzeniu dokładnego badania pacjenta składającego się z: szczegółowego wywiadu, funkcjonalnego oraz klinicznego badania i jeżeli to konieczne, palpacji. Zastosowanie miejscowej diagnostycznej infiltracji z użyciem roztworu prokainy, może być również przydatne w celu zróżnicowania diagnozy.

2) Po postawieniu właściwej diagnozy musimy zastanowić się następnie nad zastosowaniem, jak najbardziej możliwie skutecznej, terapii. Musimy pomyśleć, jakie by było najlepsze leczenie dla pacjenta
(dostosowane do osobowości, wieku pacjenta, typie, okresie trwania oraz lokalizacji uszkodzenia).

W Metodzie Cyriax`a mamy kilka różnych sposobów leczenia do zaproponowania: głęboki masaż poprzeczny, manipulacje, mobilizacje, trakcje, infiltracje oraz iniekcje. Powyższe leczenie z łatwością połączymy z autoterapią oraz ćwiczeniami samodzielnie stosowanymi przez pacjenta w domu.

Metoda terapeutyczna PNF oprócz zastosowania w schorzeniach neurologicznych, bardzo dobrze sprawdza się, przy rehabilitacji ortopedyczny (po zespoleniu stawów, rekonstrukcji więzadeł krzyżowych, endoprotezach, czy też skręceniach stawów i inne)

W terapii PNF, w zależności od potrzeb pacjenta, wykorzystywane są techniki uczące ruchu i koordynacji, stabilizujące, rozluźniające, mobilizujące, przeciwbólowe i inne, typowe dla metody, a także program ćwiczeń funkcjonalnych na materacu, nauka chodzenia, usprawnianie funkcji wegetatywnych (mięśni twarzy, języka oraz funkcji oddychania połykania i artykulacji), a pośrednio dochodzi również do regulacji pracy autonomicznego układu nerwowego, szczególnie podczas terapii oddechowej oraz oddziaływań w obrębie tułowia i klatki piersiowej.

Korzyści z pracy w Koncepcji PNF to :

•  metoda przyjazna dla pacjenta – oparta na bezbolesnej pracy, wykorzystującej silne odcinki ciała i umiejętności chorego do ułatwiania reedukacji utraconych funkcji,
•  wysoki poziom bezpieczeństwa terapii wynikający z integracji zabiegu z diagnostyką,
•  możliwość pracy z chorym na każdym poziomie dysfunkcji – zabezpieczenie terapią wszelkich funkcji od ruchowych do wegetatywnych,
•  wysoki poziom edukacji pacjenta, oparty na współuczestnictwie w planowaniu terapii oraz kontynuacji ćwiczeń w formie programu domowego,
•  niewielki wymagania sprzętowe,
•  duża efektywność prowadzonej terapii, wynikająca z dokładnej analizy problemu i ukierunkowanych oddziaływań.